oude zijderoute

 Ik geloof dat het de vorige keer niet helemaal goed is gegaan, maar vandaag een nieuwe poging. 

16 juli 2018. Vandaag nemen we een rustdag. Het heeft vannacht geregend en geonweerd. Geslapen als een blok op het geluid van de waterval. Vanmorgen nog wat bewolkt en wat gespetter, maar al gauw klaart het op. We gaan met de kabelbaan naar de besneeuwde top. Er bloeien allerlei mooie bloemen. We gaan tot 3200m. en het is koud. We zien een mooie adelaar zweven. We poseren met Kachastanen voor een selfie. Voor hen dan. Weer bij de camper zitten we heerlijk buiten met de waterval voor ons. We eten bij een restaurant iets verderop en komen tot rust van de vele km's rijden van de afgelopen weken.

17 juli 2018. Almaty naar de Charyn Canyon..

Het heeft weer de hele nacht geregend en ook nu is het nog 20 gr. We vertrekken na de koffie. Weer door de stad. Pff. Maar dan verder de AH5 op. Veel landbouw en aan de rechterkant de bergen. We parkeren de camper op een stuk land onder de bomen en we nemen de tijd voor een kop koffie. Veel bekijks. We worden ook nog steeds gefilmd voor voorbij gaande auto's. In een klein plaatsje zien we allemaal verkoop stalletjes. We parkeren de camper langs de weg en gaan maar eens kijken. We kopen een brood ( 25 ct.), tomaten, druiven en een gebraden kip. We eten in een klein tentje soep en drinken chai (thee). Jan vraagt in gebarentaal of er hier ergens een kapper is. Een man wil ons er wel heen brengen. Gelukt. We willen betalen. Normaal kost het 800 tenge( baard en hoofd) maar wij moeten maar 500 betalen. Beslist niet meer. Verder de bergen in. De weg is redelijk, maar de laatste 10 km naar de Canyon is bar slecht. Wasbord met gaten. Maar we komen heelhuids aan. Het is hier heel stil. Alleen de wind. Later wordt de lucht heel donker en in de verte horen we gerommel. Nog geen half uur later barst er een hevige onweersbui los. Harde wind, constante lichtflitsen. Zoiets hebben we nog niet vaak meegemaakt. Ook best wel een beetje eng. We staan helemaal alleen. De andere campers staan verder op. Na een uur wordt het minder en gaan we rustig slapen. Het is stikdonker.

18 juli 2018. Om half 7 al gaan wandelen door de Canyon. Prachtige rotsformaties. Mooie arenden boven ons, patrijzen met jongen en een hop.. We lopen tot het eind, daar is de rivier. De zon schijnt al weer volop. Gelukkig zijn we vroeg gegaan. Totaal 2 uurtjes lopen. De rest van de dag luieren we wat. We zitten op een hoogte van 1897 m. en een heldere sterrenhemel. De melkweg kunnen we duidelijk zien.

19 juli 2018. Vandaag de 10 km ook weer terug en er staan nu grote plassen, waar we niet doorheen kunnen, maar voorzichtig er omheen. We rijden naar Karaka. Onderweg nog even een stop om de canyon en de rivier te bekijken. De weg wordt slechter, maar is te doen. De omgeving is prachtig. Groen van de regen. Veel kruiden en bloemen. In Kegen doen we een paar boodschappen en tanken diesel en eten weer soep. Dit bevalt ons prima. Dan richtig Karaka, naar de grens met Krigizie. Er ligt een noodweg en deze is bar slecht. We parkeren de camper op de vlakte bij een riviertje met in de verte de besneeuwde toppen van het Xinkiang Tianshan gebergte. De koeien en paarden hebben hier vrij spel. Kinderen zijn nieuwsgierig en jonge jongens op paard galopperen door de vlakte. Het is hier prachtig tussen de kruiden en de bloemen. We zitten op 1970 m. hoogte.

20 juli 2018. Verder over de slechte weg naar de grens. Het gaat vrij soepel bij de grens. Wel willen ze overal inkijken. Vragen of we drugs bij ons hebben. Dan verder naar het Issyk Kol meer. Het is een onbeschrijflijk mooi gebied waar we doorheen rijden. Groene bergen en vlaktes, nederzettingen van nomaden, heldere beekjes, maar o wat een ellendige weg. Veel bijenkassen en verkoop van honing. Langzaam rijden, maar dat is niet zo erg, want we hebben de tijd. In Tub kunnen we geld pinnen en een telefoonkaart kopen. Doen nog een paar boodschappen. Het is warm en stoffig. We hebben nog steeds geen WA verzekering af kunnen sluiten, maar onderweg krijgen we bericht, dat dit mogelijk is in Karakol. Om 4 uur zou het kantoor sluiten, maar ze blijven nog even open voor ons. Daarna rijden we naar onze overnachtingsplek aan het Issyk kol meer.

Foto's van het meer komen later