oude zijderoute

29 juli 2018. Vandaag Kochkor-Tokmok-Burana. We rijden weer door een mooi gebergte. We zijn weer met z'n vieren op pad. Drinken op een mooi plekje koffie. Getoeter en zwaaien. We komen weer op de EM7 en daar staan Frans en Mathilde. snelheidscontrole. We waarschuwen elkaar via de radio. Je mag op de vierbaansweg maar 70, soms 60. In Kemin doen we boodschappen. Groente, fruit, eieren, brood en gebraden kip. Leen is nog op zoek naar een tank voor diesel, maar nog niet gevonden. Als we door Oestbekistan rijden kunnen we geen diesel tanken. Dus moet er veel meegenomen worden. Langs de weg staan allemaal stalletjes met appels en zijn ze mais aan het roosteren. We overnachten bij de resten van een Sogdische stad. Balasagan ligt tussen Bisjek en Issyle Kol meer, 12 km ten westen van Tokmok. Het is leuk om even te kijken. De campers hebben weer veel belangstelling. Ik kom "in gesprek "met een Krigiezieze vrouw. Ze vertaalt haar vragen met de telefoon in het Engels en dat gaat goed. Ze is Islamitisch gekleed. We hebben toch een klik. Later komt ze nog even bij ons en krijg ik een souvenier van haar en een stevige omhelzing. Er worden hier veel aardbeien verbouwd en je kunt ze langs de weg kopen. Alleen een emmer vol. Ik koop de abrikozen en aardbeien tot moes en vries ze in. Heerlijk zoet zonder suiker. Dan lekker slapen.

30 juli 2018. Tokmok naar Bishkek. Hier hebben we stroom en water. Er is een zwembad. We staan wel dicht op elkaar, maar voor de camper maken we een zitje onder de bomen. We eten bij het zwembad. Weer veel bekijks.

31 juli 2018. Met de taxi naar de stad. 200 somme = 2,50 euro. We gaan weer met ons vieren. Het hotel is moeilijk te bereiken door wegwerkzaamheden. Ik denk dat we een illegale taxi hebben, want steeds als er ergens politiecontrole is slaat hij gauw een andere weg in. Het is een spectaculaire rit. In het centrum veel grote winkelcentra. Het verkeer is verschrikkelijk, maar verder heel relexd. We vermaken ons prima. Lenie gaat naar de kapper. 1 uur en 15 min. besteden ze aan wassen en knippen. De mannen drinken een biertje en wij gaan nog even shoppen. Terug met de taxi. Door al die wegwerkzaamheden weet de chauffeur de weg niet meer. Bellen, bellen en uiteindelijk komen we weer bij het hotel.

1 aug. 2018. Met de taxi naar de Bazaar. De receptie van het hotel belt weer voor ons, maar het duurt erg lang voordat er een taxi komt. Ook de weg kwijt. Wat een grote bazaar. Er is van alles te koop. Veel kruiden en noten. Ook is er nog een grote hal met allerlei wisselkantoortjes en veel goud en zilverstalletjes. We eten plov. Rijst met een beetje groente en vlees en drinken chai.

2 aug. 2018. Bishek naar Otmok. Weer een bizarre weg. Wat een stof en gaten. Eindelijk komen we in de bergen. We stoppen bij een waterval, eten en kletsen met een fietser uit Osnabruk. We zien veel fietsers in Kirgizie. Haarspeldbochten, slechte weg en over een pas van 3000 m. Otmok Pas. We zitten in de wolken. Het is lastig rijden, want de vrachtauto's hebben geen snelheid. Wachten voor een stoplicht om een tunnel in te gaan. Vrachtwagens kunnen er maar van een kant tegelijk in. Personenauto's wel van de andere kant. Een smalle tunnel. Donker en zonder vluchtwegen. Na de tunnel de zon en een prachtig landschap. Overal yurds, schapen, geiten, paarden en koeien. We parkeren de camper op een heuvel in het groen. Een paradijsje hier en wat een rust. Wel een vermoeiende dag. We willen hier morgen ook nog blijven.

3 aug.2018. Leen is ziek. Ligt met 39 gr. koorts. Komt het van de hoogte? We zitten hier op 2750 m. We staan hier nu nog met 4 campers. Lenie en ik gaan een stukje wandelen. We lopen naar de yurds, maar de mensen zijn erg verlegen. Dan komt er een man op paard aan en nodigt ons uit voor chai. Dat is wat we graag willen. Kijken hoe de mensen hier wonen. Maar het niet alleen chai. We krijgen een complete maaltijd. Aardappels met ui en lever, tomaat erbij. Het communiseren gaat wat moeilijk, maar lukt. Later komen er nog wat bezoekers, want het praatje gaat snel. Toeristen op bezoek en dan is iedereen nieuwsgierig. Leuke kinderen. Buiten laten ze trots een paar jonge hondjes zien. We genieten weer van de grote kuddes schapen en geiten en de mooie paarden. Wat een rust. Leen is nog steeds niet in orde. We zien wel of we morgen verder kunnen rijden.

4 aug. 2018.  Ja, we kunnen gaan rijden. Weer door de mooie bergen. Nu hoog en kaal, maar mooie kleuren. Over een pas van 3183 m. Langs een rivier en door een kloof. We overnachten aan de rivier. Het is hier weer erg warm. Het lijf krijgt heel wat voor de kiezen. Maar we houden ons goed. Leen knapt ook weer op. 

5 aug. 2018. Vandaag naar Osh. Eerst nog bergen, maar dan veel verbouw. Heel veel stalletjes met uien en meloenen. Een weer 100 km slechte weg, dus het schiet niet op. We tanken de vaten vol met diesel. Er is iets niet in orde met de papieren die we in Rusland bij de grens gekregen hebben. Het bewuste papier heeft een stempel van 19 juli en dit moet zijn 19 aug. Bij de vorige groep is het wel goed gekomen, maar er moest een boete betaald worden. Morgen gaat Dick proberen alles in orde te maken en dan maar zien of we dinsdag de grens overkomen.