Oude Zijderoute

We vertrekken 19 juni 2018. Tot Hannover nemen we de snelweg. Het gaat voorspoedig. Geen stau. Dan verlaten we de snelweg richting  Celle. Dan naar Uelzen. We moeten een eind omrijden vanwege een wegafsluiting. Het is geen straf. Door bossen en velden met goudgeel graan, bloeiende aardappelvelden, wit en lila, lindebomen volop in bloei en dorpjes met mooie vakwerkhuizen. We gaan aan de Elbe staan. Domitz, een vervallen voormalig Oost-Duits plaatsje. Hier hebben we voor een paar jaar terug ook gestaan met onze fietstocht langs de Elbe. Het is bewolkt, maar de temp. is heerlijk. 22 gr., de wind ruist door de bomen en er vaart een bootje langs.

20 juni 2018 Vandaag naar een camping in Polen. Drawtur. Een rustige nacht, geen bijgeluiden, alleen natuur. De zon is er al en de vogels fluiten. We rijden over kleine wegen door het tocht wel bijzondere Duitsland. Door kleine dorpjes en over soms erg slechte wegen. Kunnen we vast wennen. Velden met korenbloemen en een patrijs met kleine kuikens. Overal landkruizen al of niet behangen met linten en veel bloemen. We kopen een kilo kersen langs de weg. O, wat zijn ze lekker.

21 juni 2018 Na een fijne douche en ontbijt rijden we over de 20 en daarna de 10 verder naar het oosten. Weer over tweebaans wegen en ze zijn niet breed, dus snelheid matigen.Harde wind. We overnachten op een parkeerplaats bij een museum in Olsztynek. Nog steeds erg warm en er kans op regen en onweer. 

22 juni 2018 Gisteravond een flinke plensbui. Regenwater in een emmer opgevangen om de ramen is goed schoon te maken. We stonden vannacht heel alleen  en het was stil. Temp. wel 20 gr. lager dan gisteren. In Olsztyn waren ze met de wegen bezig, tjonge wat een puinhoop. In Polen hebben ze nog een mooi landschap. De grens over naar Litouen. Wel saai rijden. We parkeren de camper al weer bij een museum in Rumsiskes. We horen het wel of we hier mogen overnachten.

23 juni 2018. Het hek van de parkeerplaats zit nog op slot. We lopen een blokje om en zien een leuk houten kerkje en ook veel houten huizen. Als we terug komen is het hek open en inmiddels komen ook de eerste bezoekers. Eerst de A1 richting Vilnius. Gelukkig verlaten we na een poosje de snelweg de 108 op. Dit is leuk rijden. Heuvel op heuvel af over een mooie weg. We kopen frambozen, aardbeien en kersen langs de weg. Dan een stuk over de A14. Wat een slechte weg. Beton en veel gaten. Dan over de 114. Wat een prachtig gebied. We lunchen in een dorpje met allemaal houten huizen en een houten kerk.Heerlijke aardbeien. Jan eet ze zelfs zonder suiker. Donkere wolken pakken zich samen en er valt een plensbui. Nog 30 km en we zijn op de overnachtingsplek. Parkeerplaats aan een meer.

Prachtig uitzicht over het water. Nu nog een beetje warmer graag. Er staat nog een Ned. camperbus en na eens goed kijken zien we dat ook deze mensen met ons mee op reis gaan.